Ο παράξενος άνθρωπος υποκύπτει στην παρουσία μιας ευγενικής και αιθέριας ψυχής. Ότι παραξενιά και να έχει, ότι κουσούρι και να κουβαλά η ψυχή του παραλείπεται, παραγκωνίζεται και εμφανίζεται έκπληκτα η δεκτικότητα, η απαλλοτρίωση και η επανένωση του εαυτού του με την αγάπη, τον ερωτισμό. Όλα αυτά, με την εμφάνιση της αιθέριας ύπαρξης. Της τρέλας του νεανικού ιδεώδους, και της προσπάθειας προβολής ενός κομματιού του εγώ που πολλές φορές χάνεται πίσω από την κούραση, την αιώνια κούραση που επιβάλλει το αλλοτριωμένο σήμερα και η βαρετή ύπαρξη της έννοιας της δουλείας, της δουλειάς.
Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν αφήνεται στα νεανικά και γεμάτα ένταση και πάθος χέρια που κάνουν το κορμί να ξανανιώνει, να ξανά εμπνέεται, να ξαναζεί πιο δυνατά από ποτέ. Να υπάρχει πιο δυναμικά από ποτέ έτοιμος για μια νέα αρχή, για τον αέρα της αλλαγής που τόσο καιρό υποτιμούσε.
-Άννα
No comments:
Post a Comment