Για τις 22 Ιανουαρίου 2018

Τα ακόλουθα λόγια, ίσως κείμενα είναι αναμνηστικά συναισθημάτων (τωρινών και παλιότερων) τα οποία έχουν να κάνουν με την χειρότερη ψυχή που υπήρξε.

Πλάκα κάνω. Είναι για τον άνθρωπο που με φώναζε Μαριάννα χωρίς να προφέρει το γ κάπου εκεί στο ρ και στο ι. 

Για τον άνθρωπο που ήταν ίσως από τους πιο δυνατούς της εποχής μου. Που μπορεί να υπέφερε από σωματικές αρρώστιες και τα δεινά της ζωής, αλλά ήταν αφοσιωμένος στη διδαχή. 

Μου δίδαξε λοιπόν πολλά (ήταν φιλόλογος βλέπετε-δηλαδή μιλούσε πολύ). Όχι όμως αρχαία και κείμενα και έκθεση. Μου έμαθε να εκτιμώ τη ζωή. Μου έμαθε να είμαι επαναστάτρια, να ζυγίζω καταστάσεις και να μιλάω ελεύθερα λέγοντας φανερά τη γνώμη μου. Μου έμαθε να γελάω και να είμαι ρεαλίστρια και μου έμαθε να ονειροπολώ και να χάνομαι μέσα στις λέξεις κειμένων και ποιημάτων.

 

Αυτά λοιπόν είναι για σας. 

Από τις πρώτες μου σκέψεις όταν άκουσα ότι πεθάνατε είπα δε μπορεί. Δε μπορεί να έφυγε τόσο νωρίς. 

Αλλά τι είναι το νωρίς. Μια σχετική έννοια του χρόνου. Αυτά γίνανε χθες. 

Σήμερα σκεφτόμουν άλλα. Για να συνεχίσεις έχεις δύο επιλογές."Ή παρατάς τα πάντα και περνάς στην παρακμή ή συνεχίζεις στο φως και πορεύεσαι αιωνίως. Τι από τα δύο; 

Θάνατος λοιπόν. 

Έβγαλα όλα τα κείμενα που μας δώσατε πέρσι να διαβάσουμε και να αναλύσουμε στην τάξη. Το μοιρολόγι της φώκιας, Πρέβεζα, Επί Ασπαλάθων... 

Είνα τα πιο αγαπημένα μου κείμενα για τον εξής λόγο: είναι πράγματα που εσείς πρώτα αγαπήσατε και μετά μου διδάξατε εμένα. Να το το επαναστατικό και τρελό πνεύμα. Που με την πρώτη ευκαιρία που βρίσκατε βρίζατε τα κόμματα και την κατάσταση των ανθρώπων της σκατένιας κοινωνίας (συγχωρήστε την γλώσσα μου).  

Μη λέω όμως ότι μου κατέβει στο κεφάλι δε χρειάζεται σουρεαλισμός αυτή τη στιγμή. Θυμάμαι που κάναμε μια συζήτηση περί θανάτου μέσα στην τάξη. Ένα θάνατο ο οποίος είναι εξίσου δυνατός και εύκολος όπως και η ζωή. και αυτά τα δύο είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Και αυτή ήταν η εισαγωγή στο μοιρολόι της φώκιας. 

"Η επί της γής ευτυχία είναι στιγμούλα 

και η στιγμούλα αυτή ένα σκαλοπάτι 

για να περάσεις από το άλλο μέρος, 

το μέρος του θανάτου."

Ο.Ελύτης

Καλή συνέχεια στο άλλο μέρος λοιπόν. Εις το επανιδείν.